Wibrodiagnostyka maszyn – skuteczne działania prewencyjne dzięki dopasowanym technologiom

​​

Typowym przykładem takiego zachowania, niestety negatywnym, jest powszechne stosowanie metod wibroakustycznych, takich jak pomiar drgań całkowitych w wersji RMS zgodnie z normą ISO, np. prędkości drgań w mm/s w zakresie do 1000 Hz.

Jeśli klient decyduje się na tę technologię, np. w postaci przenośnego wibrometru, to za niską cenę dostaje niewystarczającą ocenę tego, co się dzieje na maszynie. Doświadczony użytkownik maszyny w sposób subiektywny równie dobrze może ocenić poprzez dotknięcie ręką, czy drgania są wysokie czy niskie, średnie czy też bardzo wysokie.

Oczywiście kupujący może świadomie rezygnować ze szczegółowej wiedzy na temat kondycji użytkowanej maszyny, gdy nie chce nic więcej wiedzieć poza jej ogólnym obrazem. Metoda wibroakustyczna z pomiarem RMS ma oprócz ceny jedną istotną zaletę: jest łatwa do zrozumienia i wykonania.

Pomiar zgodnie z procedurą składa się z kilku etapów:

1. Pomiar w 3 kierunkach zgodnie ze standardem (sprzętem przenośnym przez operatora lub zainstalowanymi na stałe na maszynie przetwornikami drgań).
2. Porównanie wyników z posiadaną tabelą wartości uważanych za akceptowalne, podwyższone i nieakceptowalne, zagrażające w trakcie dalszej eksploatacji awarią. Tabele znajdują się w normach ISO lub ich odpowiednikach krajowych, a także są przepisywane do DTR lub tworzone branżowo na podstawie doświadczeń producenta maszyn.
3. Decyzja o podjęciu działań przez służby UR (dalsza eksploatacja, zatrzymanie maszyny, lub rewizja, np. osiowanie zespołu maszyn przy najbliższym planowanym postoju) w oparciu o te tabele, historię eksploatacji, czasami też o intuicję na bazie własnych doświadczeń.

Na rys. 2 zostały przedstawione statystycznie najczęściej występujące przyczyny awarii maszyn.