Wpływ zróżnicowania utrzymania ruchu na MyMS

Najbardziej zaawansowanym krajowym zbiorem Standardów Technicznych (spośród znanych autorowi) jest zbiór przygotowany przez Grupę LOTOS SA1. Jest to kilkaset dokumentów, z których część dotyczy różnych aspektów problematyki nadzoru stanu technicznego. Oczywiście na świecie istnieją bazy danych dokumentacji technicznej, które zawierają dokumenty w znacznie bardziej dojrzałej formie, i które są znacznie lepiej aktualizowane.
Jeśli chodzi o dane, to należy zwrócić uwagę, w jaki sposób mogą być one gromadzone i jak przetwarzane. Również i w tym wypadku wiele zależy od tego, jak dobre są to dane i w jaki sposób zostały zbierane i zmagazynowane. To one bowiem mają za zadanie wspierać działania UR.
W tej części naszego cyklu artykułów dowiemy się, w jakim stopniu zróżnicowanie służb UR będzie wpływać na kształt systemu MyMS, czyli systemu monitorowania stanu technicznego uwzględniającego również diagnostykę i realizację procesów. Wyjaśnimy też, dlaczego standaryzacja jest niezbędna do lepszego działania służb utrzymania ruchu. Posłużymy się tu przykładem doboru czujników. 

Funkcjonowanie Służb Utrzymania Ruchu

W praktyce wykorzystywane są różne formy utrzymania ruchu określane jako: awaryjne, prewencyjne, bazujące na stanie technicznym, predykcyjne, prognostyczne, preskryptywne [1]. Każda z wymienionych wymaga spełnienia pewnych warunków technicznych i organizacyjnych, aby osiągnąć możliwie najwyższy poziom zaawansowania. 
Te uwarunkowania techniczno-organizacyjne stają się tym potrzebniejsze, im liczniejszy zbiór majątku produkcyjnego przypisany jest do UR w sposób wymagający oceny jego bieżącego stanu technicznego po to, aby mając wykonaną ocenę, podejmować decyzję o najwłaściwszej obsłudze lub zakresie remontu. 

Degradacja stanu technicznego może przebiegać z różną intensywnością. W konsekwencji przejście od stanu pełnej funkcjonalności do takiego, w którym realizacja funkcji...