Jak zamienić nasze przekonania z utrudniaczy w pomagaczy?

​​

Jeśli jesteśmy przekonani, że realizacja danego celu jest w naszej mocy i że działamy w przyjaznym nam otoczeniu, to łatwiej radzimy sobie z trudnościami i faktycznie zazwyczaj cel osiągamy. I odwrotnie. Jeśli myślimy „nie dam rady” i jesteśmy przekonani, że okoliczności są niekorzystne, to najprawdopodobniej nie osiągniemy założonego celu. I nie jest ważne, jak jest faktycznie. Czy okoliczności są rzeczywiście sprzyjające czy nie, czy nasze umiejętności są faktycznie wystarczające czy nie. Bo nasze przekonania są naszymi prawdami!

CZYM SĄ PRZEKONANIA?

Według Słownika Języka Polskiego przekonanie to: „pewność co do słuszności czegoś, wyrobiony pogląd na coś; przeświadczenie”. Przekonania mają charakter generalizacji – uogólniają i zarazem upraszczają nasze doświadczenia. Stanowią później rodzaj filtra, przez który przecedzamy rzeczywistość i w ten sposób tworzą nasz subiektywny obraz świata. Stają się dla nas swego rodzaju wytycznymi do działania.

Przekonania mogą być świadome i prowadzić nas ku pewnym zachowaniom. Przykładowo: mogę świadomie mieć przekonanie: „uważam, że w życiu panuje zasada wzajemności”, prowadzić mnie to będzie do zachowań prospołecznych, na zasadzie „jeśli ja komuś dzisiaj pomogę, to ktoś pomoże mi jutro”. Jeśli uważam z kolei, że „ludzie myślą tylko, jak mnie wykiwać na każdym kroku”, to raczej nie będę skora do pomocy innym, żeby nie być wykorzystaną.

Wiele przekonań, którymi się kierujemy, ma charakter nieświadomy – one często sterują naszymi zachowaniami automatycznymi, uruchamianymi odruchowo. Jeśli łapiemy się na takim, nie do końca zrozumiałym dla nas, wzorze zachowania, to warto poszukać, na jakich naszych przekonaniach on bazuje. Możemy sobie wtedy zadać pytania:

• W co trzeba wierzyć, żeby tak się zachować?
• Jakie założenie kryje się za takim zachowaniem?

WIELE PRZEKONAŃ, KTÓRYMI SIĘ KIERUJEMY, MA CHARAKTER NIEŚWIADOMY – ONE CZĘSTO STERUJĄ NASZYMI...