Obróbka plastyczna to jedna z metod kształtowania materiałów bez ubytku surowca (tzw. obróbka bezubytkowa). Polega ona na wywieraniu nacisku o odpowiedniej sile i kierunku, co prowadzi do przekroczenia granicy plastyczności materiału. W efekcie dochodzi do trwałego odkształcenia, nadającego obrabianemu elementowi pożądany kształt i właściwości konstrukcyjne. W inżynierii obróbka plastyczna jest ceniona za wysoką wydajność, możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów oraz poprawę właściwości mechanicznych poprzez utwardzenie materiału w trakcie odkształcania. Obróbkę plastyczną można przeprowadzać zarówno na zimno, w temperaturze otoczenia, jak i na gorąco, czyli powyżej granicy rekrystalizacji metalu.
Najprościej rzecz ujmując, obróbka plastyczna na zimno polega na odkształcaniu metalu w temperaturze poniżej temperatury rekrystalizacji, co dla większości metali oznacza temperaturę pokojową lub nieznacznie podwyższoną. W tej metodzie materiał ulega utwardzeniu odkształceniowemu (zjawisko zwane zgniotem), co zwiększa jego wytrzymałość, ale jednocześnie zmniejsza plastyczność. Procesy na zimno, takie jak gięcie czy tłoczenie blach, są precyzyjne i pozwalają na uzyskanie dobrej jakości powierzchni, co jest istotne w przemyśle motoryzacyjnym czy lotniczym.
Tab. 1. Roczny obrót produkcji maszyn do obróbki plastycznej metali i przemysłu obrabiarkowego w Unii Europejskiej (UE-28) w latach 2011–2018
Rok | Roczny obrót w mln euro |
2011 | 40 000 |
2012 | 40 000 | ...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- sześć numerów magazynu „Służby Utrzymania Ruchu”,
- dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej,
- dostęp do czasopisma w wersji online,
- dostęp do wszystkich archiwalnych wydań magazynu oraz dodatków specjalnych...
- ... i wiele więcej!