Standardowa diagnostyka skupia się głównie na detekcji nieciągłości, gdyż ich występowanie stanowi oczywiste i podstawowe zagrożenie dla dalszej bezpiecznej eksploatacji owego elementu. Warto bliżej zapoznać się z metodą, która umożliwia detekcję typowych nieciągłości przypowierzchniowych, które występują w powszechnie stosowanych konstrukcjach stalowych, a są trudne (albo wręcz niemożliwe) do wykrycia za pomocą typowych technik detekcji. Metoda ta umożliwia skuteczną detekcję nieciągłości bez kosztownej operacji usuwania warstw wierzchnich, a ponadto jest szybka i łatwa w stosowaniu.
Dział: Utrzymanie ruchu
Informatyzacja fabryk produkcyjnych zgodnie ze strategią wymaganą przez najnowsze trendy wspierające Przemysł 4.0, coraz częściej dotyka nie tylko maszyny, ale także nadrzędnych względem nich systemów informacyjnych oraz informatycznych. Wszechobecny Internet Rzeczy (IOT) pozwala na tworzenie automatycznych systemów raportowania, umożliwiających zbieranie zarówno danych statusowych, jak i procesowych. W artykule przedstawiono podstawowe problemy projektowe i koncepcyjne przy tworzeniu wiarygodnego systemu raportowania na potrzeby utrzymania ruchu.
Kluczem do zapewnienia niezawodnego i bezawaryjnego działania maszyn i urządzeń będących w ruchu poza standardową strategią obejmującą przeglądy i monitoringi urządzeń w ramach działań podejmowanych przez jednostki utrzymania ruchu – są działania profilaktyczne oparte na okresowej diagnostyce środków smarnych.
Diagnostyka w ostatnim okresie stała się bardzo ważnym obszarem utrzymania ruchu. Stosowane metody diagnostyczne na przestrzeni lat uległy wyraźnym zmianom, bardzo szybko ewoluując od bardzo prostych i prymitywnych do obecnie stosowanych zaawansowanych metodologii.
Środki chemiczne w zakładach przemysłowych stosuje się zarówno podczas naprawy i regeneracji maszyn, jak i podczas produkcji np. chłodziwa, preparatów do czyszczenia maszyn, a także środków higieny osobistej w zakładzie pracy. W związku z tym z chemią przemysłową pracownicy działów UR mają do czynienia właściwie cały czas, ponieważ są one obecne w każdej fabryce. Bez tych produktów funkcjonowanie dzisiejszego przemysłu byłoby niemożliwe.
W poprzednich częściach cyklu o Wskaźnikach Efektywności, przygotowanym przez zespół BalticBerg, omówiliśmy szereg zagadnień prowadzących do wdrożenia systemu pomiarów Wskaźników Efektywności. Omówiliśmy dobór wskaźników do potrzeb organizacji, normy stosowane przy ich określaniu, składowe ich definicji, krytyczne momenty w procesie ich wyboru oraz definicji, odpowiedzialność funkcjonalną za nie oraz proces ich wdrożenia. Zwróciliśmy również szczególną uwagę na etapy procesu wdrożenia, które wymagają bardzo intensywnej pracy podczas zarządzania zmianą. Omówiliśmy też pomiary wskaźników, systemy wykorzystywane w celu ich pomiarów, wpływ jakości danych w procesach eskalacji oraz audycie systemu ich pomiaru.